مراجع بزرگ دینی ما، با آن همه‌ تـوجه و عـلاقه‌ای که مردم نسبت به آنها دارند و پول های زیادی که به عناوین مختلف شرعی به خدمت‌ ایشان تقدیم می دارند غالبا هـنگامی که ‌ ‌از دنـیا‌ می روند‌ مقروض و مدیون هستند و دیون آنها را باید مراجع بعد بپردازند. چنانکه در حالات آیـة اللّه فـقید هـم اشاره شد که دیون عده‌ای از مراجع‌ دینی قبل از خود را‌ پرداختند‌، و این‌ خود نمودار روشنی از امـانت‌ و پاکی‌ و بی‌ نظیر مراجع بزرگ‌ روحانی است و به خوبی ثابت می کند که هدف آنها هـمواره خدمت به حوزه‌های روحانیت و رفـع‌ نـیازمندی های مسلمانان و حل مشکلات آنهاست، اگر‌ پول های‌ زیادی‌ هم بدست آنها برسد همه‌ در اینگونه راه ها‌ مصرف‌ می شود و نه تنها از خود اموالی به یادگار نمی گذارند بلکه غالبا مقروض از جهان می روند.

روشن می شود که چرا بایست همه مردم‌ از‌ گفته مجتهدین‌ پیروی کنند گرچه در علوم دیگر متخصص باشند زیرا یک نفر فقیه هم در رشته خودش متخصص است‌ او در چندین علم کـه پایـه اجتهاد و فقاهت است یعنی‌ صرف‌، نحو، لغت‌، کلام، منطق، تفسیر رجال؛ درایه، حدیث متخصص است. شما یک کتاب کم حجم و کوچکی به نام رساله عملیه‌ می‌ بینید و شاید ندانید که ایـن رسـاله، نتیجه عمر یک نفر فقیه‌ است‌ که‌ با زحمت‌های طاقت‌فرسا و خون دلها تهیه شده و در دسترس مردم گذارده شده است.