انا لله و انا الیه راجعون
با کمال تاسف و تاثر سید ابوالفضل حسینی هم از میانمان پر کشید.
سید عزیزم چند صفحه از کتاب زندگیت را ورق زدم ، چه مظلومانه می زیستی وچه بزرگوارانه به روی خود نمی آوردی و چقدر بزرگ بودی و ما بی خبر از رازهای زندگیت!! مادر داغدارت و خواهران ستمدیده ات تمام آرزوهایشان را در وجود نازنین تو می جستند و تو را تکیه گاه خویش می دیدند تا سرو وجودت سر برآورد و به ثمر نشیند تا در سایه اش آرام بگیرند .
افسوس که چشمه آرزوهایشان چه زود با بارش اشک چشمانشان در فراقت خشکید.
باورمان نمی شود ، غم بر دلهایمان سنگینی می کندو اشک امانمان نمی دهد ، درمانده شده ایم ،چه کنیم قسمت تو هم از این دنیای ناسازگار این بود.
با اشکهایمان بر سر در مدرسه می نویسیم یادت بخیر و روحت قرین رحمت الهی.