بعضی از اشکال ساده ی درد مفاصل یا آرتروز به راحتی در خانه قابل درمان هستند. اگر محل درد دچار التهاب است از کیسه ی یخکمک بگیرید تا درد را کاهش دهد. از طرفی می توانید اسپاسم اطراف مفاصل را با گرمادهی و همچنین قرار دادن مفصل آسیب دیده بالاتر از سطح قلب کاهش داده و یا درمان کنید. این کار احتمال تورم و نیز درد را کاهش می دهد.
وزن بدن بر مفاصل فشار وارد می کند. بنابراین می توانید با انجام ورزش هایی که وزن را کاهش می دهند، از فشار بر روی مفاصل بکاهید. ورزش همچنین قدرت عضلات اطراف مفاصل و انعطاف پذیری آن ها را افزایش می دهد.
مهم این است که باید به آرامی ورزش کنید و مطمئن شوید که این عمل به شما آسیب نمی رساند. شنا ودوچرخه سواری از ورزش هایی هستند که به کاهش وزن کمک می کنند و نمی توانند درد زیادی ایجاد کنند.
فیزیوتراپی می تواند یکی از درمان های مفید برای درد مفاصل باشد. یک فیزیوتراپیست می تواند به شما کمک کند تا درد مفاصل را درمان کنید و از طرفی احتمال ابتلای مجدد به این گونه آسیب ها را کاهش دهید. در حالی که که این روش بسیار کمک کننده است، اما برخی پزشکان ترجیح می دهند با روش های دیگری مانند سرما یا گرما درمانی، تحریک عصب و ... درد مفصل را کاهش دهند.
فلفل قرمز با اینکه به خاطر ذات تندی که دارد، می تواند موجب سوزش می شود، اما با این حال می تواند درد مفاصل را تسکین دهد. کپسایسین ماده ی فعالی است که در فلفل قرمز وجود دارد و موجب کاهش درد می شود. کرم حاوی کپسایسین اگر به صورت موضعی در محل درد استعمال شود، سبب آزاد شدن ماده ای به نام اندورفین می شود که می تواند سیگنال های درد را مسدود کند. مواد موضعی دیگری هم مانند مواد حاوی منتول یا متیل سالیسیلات هم به کاهش درد کمک می کنند.
اگر نیاز باشد با توجه به شدت درد ، پزشک برایتان دارو تجویز می کند. معمولا برای دردهای خفیف داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) که بدون نسخه هم گاهی به فروش می رسند، پیشنهاد می شوند. آسپیرین، ایبوپروفن و ناپروکسن از این دسته داروها هستند.
همچنین احتمال دارد پزشک برای درمان دردهای خفیف تا شدید، برایتان داروهای مهار کننده COX-2 از جمله سلکوکسیب (Celebrex) تجویز کند. اگر هم دردها شدید باشد، معمولا داروهای مخدر با تجویز پزشک پیشنهاد می شود.
اگر مفصل زانویتان درد می کند می توانید از یک زانوبند استاندارد کمک بگیرید. این وسیله به همترازی زانو و بهبود درد کمک می کند. زانوبند را می توان در داروخانه ها یافت، اما می توانید با پزشک خود مشورت کنید تا نوع خاص آن را به شما پیشنهاد کند.
طیف گسترده ای از درمان های جایگزین برای درد مفاصل وجود دارد. از جمله آن ها می توان به تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست (TENS)، طب سوزنی و یوگا اشاره نمود.
برخی افراد هم ترجیح می دهند از مکمل های حاوی مواد سازنده ی غضروف مانند گلوکزامین و کندرویتین استفاده کنند.
از آن جا که این داروها با برخی داروهای دیگر تداخل دارند، بهتر است قبل از مصرف آنها با پزشک مشورت کنید.
اگر درمان خانگی ، دارو و بقیه ی روش ها موثر واقع نشد، گزینه ی بعدی تزریق استروئید است. تزریق کورتیزون ممکن است به رفع التهاب در اطراف مفاصل کمک کند و معمولا با بی حسی موضعی صورت می گیرد. تزریق استروئید (کورتون) هم عوارض بالقوه ای دارد و در صورت تشخیص پزشک متخصص پیشنهاد می شود.
اگر درد مفصل به اندازه ی کافی جدی باشد، پزشک نیازمند آن خواهد بود که نگاهی به داخل مفصل بیاندازد. آرتروسکوپیروشی است که طی آن جراح یک لوله ی کوچک مجهز به دوربین فیبر نوری زیر پوست محل مفصل وارد می شود. به عبارتی دیگر می توان گفت آرتروسکوپی همان آندوسکوپی مفصل است. در این صورت پزشک می تواند تشخیص دهد که شما به جراحی نیاز دارید یا خیر. به علاوه محل دقیق آسیب و نکات دیگری هم از این راه بدست خواهد آورد.
اگر زندگی تان به شدت تحت تأثیر درد مفصل تان قرار گرفته باشد و هیچ روشی کارساز نباشد، به احتمال زیاد جراحی تعویض مفصل انجام می شود. پس از بررسی مفصل با اشعه ی ایکس و یا انجام آرتروسکوپی، پزشک مفصل آسیب دیده را با مفصل مصنوعی از جنس پلاستیک، فلز و یا هر ترکیب دیگری عوض می کند. این مفصل مصنوعی تا 10 سال و یا بیشتر دوام می آورد.